سکوتم از رضایت نیست...

1-

مدت هاست در ذهنم کلماتی چنبره زده که هرچه کردم به نظم بیاورمشان نمی شود...

مدت ها می خواستم از مردی بنویسم که دشمنانش او را مردمی و نترس می خواندند و ...

مردی که در تمام هشت سال، خوبی ها و ضعف هایش، هر دو، آن قدر منحصر به فرد بود که نمی توانم تحلیلش کنم؛ سخت کوشی اش مورد تایید همه -حتی مخالفانش- بود و بی خوابی هایش شهره... مردی که در قلب کفر، حرف از منجی موعود زد و مستضعفین دنیا هنوز هم مانند سالهای اول آمدنش شیفته ی ظلم ستیزی اش هستند ... بارها از روحیه انقلابی اش به وجد آمدم و بارها از خاکی بودنش غرق لذت شده ام...

مردی که هنگام رفتنش بغض چنان راه حرف زدنم را بسته بود که کلمات به هم پیچیدند و در نهایت آن چه می خواستم بگویم نشد...

دلم به درد آمد وقتی نمک نشناسانه تمام زحمت هایش را به سخره گرفتند و به محض مشخص شدن رییس جمهور بعدی، یادشان رفت که هنوز احمدی نژاد بر سر کار است و هنوز تنفیذ ولی فقیه مانده تا ...

مرکب ها ثابتند و راکبین می آیند و می روند؛ رسم دنیا همین است؛

امـــا

نه آن که مکارانه سیاست ورزید، به مُلکِ رِی خواهد رسید و نه بندگان شکم، توانایی ارضای حرص نانشان را خواهند یافت...

دکتر! خیلی دوست داشتم بعد از هشت سال دوباره شاهد این صحنه باشم؛ موقعی که قران اهدایی را از دست مبارک آقا می گرفتی... آهـــ ...

***

2- / امام خامنه ای؛ در آخرین دیدار دولت با ایشان/

همه‌ى کسانى که میخواهند درباره‌ى دولتها، درباره‌ى کابینه‌ها، درباره‌ى رؤساى جمهور قضاوت کنند - چه پیش خودشان، چه در منظر عموم - و نظرى بدهند، خوب است به این نکته هم توجه کنند: حجم کار بالا و تلاش خستگى‌ناپذیر و اعراض از آسایشها و آسودگى‌ها و امتیازاتى که معمولاً مسئولان کشورها در دنیا دارند؛ استراحت میکنند، تفریح میروند، امتیاز میگیرند؛ اینها را نخواستن، ندیدن، طلب نکردن، امتیاز بزرگى است که این دولت بحمدالله از این امتیاز برخوردار بود.

 (...)

آنچه که براى خدا کردید، خداى متعال آنها را در نامه ى عمل شما ثبت کرده و کرام الکاتبین آنها را نگه داشته اند و بلاشک به درد شما خواهد خورد. آنچه را که شما عمل کردید، چه حالا بنده و امثال بنده ببینیم، بدانیم و تشکر کنیم، چه نبینیم، ندانیم و تشکر نکنیم، «انّ الله شاکر علیم»؛(۱) خدا، هم میداند - علیم است - هم سپاسگزار است. امیدواریم ان‌شاءالله خداى متعال به شماها توفیق دهد.

***

3- بخوانید:

کاش زودتر می رفتی آقای رییس جمهور!

 

پ.ن:  " درد یعنی این که: سرت به سنگی بخوره که تا دیروز به سینه می زدی ... "

جنگ، جنگِ اراده هاست!

بسم الله

 این روزها یک مضمون در موقعیت های مختلف برایم تکرار می شود!

***

خانومی که از فروشگاهش خرید می کنم، بی مقدمه می گوید : قدر حجاب، عفت و پاکدامنی خود را بدانید! و من بعد از کلی تعجب می فهمم در حال خواندن کتابی بوده که به محض این که به این سرفصل رسید، من وارد مغازه اش شدم! لبخند می زند و می گوید : انقد دلم می خواد مثل شما حجاب کنم و چادر بذارم، اما نمی دونم چرا نمیشه! قدر خودتون رو بدونید!

و من با تعجبی که واقعا نمی توانم پنهانش کنم، در جوابش لبخندی میزنم و مات و مبهوت ...  که چرا با وجود چنین تمایلی ظاهرت باید تـــا این حــــد متفاوت باشد؟!! چرا نمی توانی ؟

***

شب های قدر کنار خانومی نشسته بودم که چهره دلنشینی داشت! دعا که می خواندم سنگینی نگاهش را حس می کردم. بالاخره سر حرف را باز کرد و ... لطف داشت! اما حرفش با آن لهجه خاص توی مغزم چرخ می خورد: شما چه خانوم محجوبی هستی؛ خوش به حال مادرت!!

وقتی نگاه پرسوال مرا دید، تعریفش را از محجوب بسط داد؛ و گفت که: آرزو دارم دخترم که در سنین راهنمایی است مثل شما حجاب کند، اما به حرف هایم اعتنایی نمی کند! و ...

دل پردردی داشت!

***

 این روزها این مضمون در موقعیت های مختلف برایم تکرار می شود؛ بارها !

نمی دانم حکمتش چیست!

نمی دانم چرا یاد این فرمایش آقا افتادم که فرمودند :

جنگ ، جنگ اراده هاست ؛ جنگ عزم های راسخ . هر که عزمش بیشتر بود او برنده است . (امام خامنه ای)

چه کرده ام؟ برای ترویج این فرهنگی که با وجودی که خواهان دارد، گاهی صرفا به خاطر غلبه ی جوِ مخالف، مظلوم واقع می شود!

فرهنگی که اراده ها برای اضمحلالش به کار افتاده و من و هم فکرانم همچنان در خواب... بدون عزم...

می ترسم زیر لگد دشمن از خواب بیدار شویم؛ روزی که بی چشم و روهایی آن قدر گستاخ شوند که بگویند : شما در اقلیتید؛ شمایید که باید از این کشور بروید !

دل گویه :

این روزها:

بسته راه نفسم بغض و ، دلم شعله ور است/ چون یتیمی که به او فحشِ پدر داده کسی ! (اخوان)

طعم دلبستگیِ حلال، شیرین است...