جمعه, ۱۱ اسفند ۱۳۹۱، ۰۸:۰۲ ق.ظ
من از اظهار نظرهای دلم فهمیدم ...
بسم الله
- به شرطِ طـهـارت - "برخی" تصمیماتِ بزرگ را باید با دل گرفت؛ نه فقط با عقلِ تنهای بی یاور!
چند بار که با دلت هم کلام شوی؛ به حسابش بیاوری؛ گوش به آه و ناله اش بدهی؛ خودش می گوید رضا به فلان کار هستم یا نیستم، کم کم زبانش را می فهمی ...
به دلت رجوع کن گاهی ... کم کم عقل یاد می گیرد دلِ وامانده چه وقت صحیح می گوید و چه وقت ناصحیح!
ما تلخیِ "نــه" گفتنمان را کـــه شنیدیـــم...
وقت است بنوشیم از این پــــــس بلـه ها را
یک بار هم ای عشقِ من ؛ از عقل میندیـش
بگـــذار کـه دل حـل بکند مسئلـــه هــــا را...
دلنوشت: پاسبانِ "حـــرمِ دل" شده ام، شب همه شب/ تا در این پرده جز اندیشه ی "او" ننگارم ...
قشنگ بود...
هرچه جز حق ،بسوز و غارت کن هر چه جز دین ،از آن طهارت کن...
سلام.
چه شعری بود...