.:. چادرم ؛ پرچم من .::.

آن گاه که عشق کامل شد؛ پروانه عاشق شد، به آتش عشق پروانه خواهد سوخت...

.:. چادرم ؛ پرچم من .::.

آن گاه که عشق کامل شد؛ پروانه عاشق شد، به آتش عشق پروانه خواهد سوخت...

دلــــــــ نوشته ها و بـــخشی از دغـــدغه هـــایِ من :

دانشجویی که چادرش، لباسش نیست؛
نمادِ اعتقادات،
سلاحِ مبارزه
و یادگارِ مادرش، زهراست...
.

بایگانی
پیوندها
جمعه, ۲۲ آذر ۱۳۹۲، ۰۳:۳۶ ب.ظ

قدرت بی انتهایی که استفاده نمی شود...


گو به گرگان جفاپیشه ی طماع حریص
چشم پوشید از این گله که چوپان دارد...




موافقین ۰ مخالفین ۰ ۹۲/۰۹/۲۲
کبوتر حرم

نظرات  (۱۵)

۲۲ آذر ۹۲ ، ۱۵:۱۴ ماهی!
شرط اول قدم آن است که مجنون باشیم
هر کسی در به در خانه لیلا نشود....

کربلا نصیبمان...
پاسخ:
پاسخ:
ان شالله...
۲۵ آذر ۹۲ ، ۱۱:۴۲ حنانه
سلام
خرم آن لحظه...

پاسخ:
پاسخ:
سلام :(
۳۰ آذر ۹۲ ، ۰۹:۱۱ ولیجه
سلام آجی...
آه ه ه ه ه ه....
:(((((((((((
۰۳ دی ۹۲ ، ۰۶:۳۴ فروغ
سلام دوست عزیز
با ادامه ی پست تاریخی حجاب بروزم
منتظر حضور گرم و نظرات سازندت هستم...
یاحق
۰۵ دی ۹۲ ، ۲۰:۳۴ تسنیم
خرم آن لحظه که مشتاق به یاری برسد...
۰۸ دی ۹۲ ، ۰۷:۴۰ آدیگل
راجع به پست بالا خیلی میشه بحث کرد همیشه مصداق نمیکنه خود فراموشی با خدا فراموشی!
۱۱ دی ۹۲ ، ۰۶:۰۸ دانش اموز خدا
یادش بخیر
۱۱ دی ۹۲ ، ۰۷:۵۷ ساقی بزم الست
سلام.خداقوت دلتون خواست تشریف بیارید
یاعلی مدد
۱۳ دی ۹۲ ، ۱۱:۲۱ M.M
سلام
وبلاگ زیبا و مفیدی دارید
لطفا یه سری به ولاگ من بیاید و نگاهی بیاندازید و با نظرات مهم خود کمک من کنید(نظر در رابطه با همه چی)
ممنون میشم وبلاگ مرا لینک کنید
ممنون
۱۴ دی ۹۲ ، ۱۸:۲۳ باران (رازی در منتهی الیه مشرق)
سلام و عرض ادب
دعوتید به «رازی در منتهی الیه مشرق».
دوست دارم نظرتان را دربارۀ "بچّه یا فاجعۀ هیروشیما" بدانم.
لطفتان را پیشاپیش سپاس می‎گویم.
۱۹ دی ۹۲ ، ۱۹:۳۵ دختری از جنس نور از نسل حوا
سلام عزیزم
خدا قوت
وبلاگ فوق العاده ارزشمندی داری
موفق باشی
التماس دعا
یا علی
۲۰ دی ۹۲ ، ۱۷:۳۶ باران (رازی در منتهی الیه مشرق)
ناگهان ... آذرخشی فرا می­ تابد! از مشرق ربیع‎الاول تا آسمان را درهم می­ نوردد؛ طلوع را شرمنده می­ کند؛ فلق را به تحدّی می­ خواند؛ زمین را به آسمان می­ پیوندد؛ کهکشان را در زلال اقیانوس مهمان می­کند و دریا را به روشنی ستاره­ ها می­ بخشد؛ جهان را به تماشای دل­ انگیزیِ خویش می­ خواند.

تمام دنیا یک چشم می­ شود و تمام این چشم، یک نگاهِ خیره به یک صفحه از تقویم: نهم ربیع‎الاول؛ که ملکوتی­ ترین و قدسی­ ترین قلم آفرینش، بر آن نگاشته است:

جآءَ الحقّ و زَهَقَ الباطل
۲۴ دی ۹۲ ، ۰۴:۲۱ خون دل
راجع به مطلب خود فراموشی...
خودفراموشی تیغ دو دم است هستند آدمهایی که با فراموش کردن خود به خدا رسیدند در عوض آدمهایی هم هستند که...!!!
البته آدمهای دسته اول حتما خودشون رو شناختن.
پاسخ:
پاسخ:
هیچکس با فراموش کردن خود، به خدا نمی رسد...

راستی اگر مقدوره آدرس وبلاگتون رو دوباره برام بذارید یادم رفته...
۲۶ دی ۹۲ ، ۱۸:۵۶ دانش آموزخدا
سلام.
یادش بخیر از نقل پیاده روی مردم ایران وجهان
۳۰ دی ۹۲ ، ۲۰:۱۲ خون دل
خیلی مطلق حرف میزنید همیشه جایی برای بحث باقی بگذارید...
تا از خود نگذری به خدا نمیرسی پس باید خودت رو فراموش کنی...
پاسخ:
پاسخ:
محو شدن در خدا به معنای فراموش کردن خود نیست؛ اگر خودت را فراموش کنی تضمینی به شناخت خدا نیست.
وقتی
معرفت نفس انتها ندارد ... پس تا بی انتها انسان می تواند در حال شناخت خود باشد...

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی
ساخت وبلاگ در بلاگ بیان، رسانه متخصصان و اهل قلم