تقصیر ماست غیبت طولانی شما
بغض گلوگرفته ی پنهانی شما
بر شوره زار معصیتم گریه می کنید
جانم فدای دیده ی بارانی شما
پرونده ام برای شما دردسر شده است
وضع بدم دلیل پریشانی شما
آیا حقیقت است که اصلا شبیه نیست
رفتار ما به رسم مسلمانی شما؟؟
یا فارس الحجاز برایم دعا کنید
درمانده است، نوکر ایرانی شما...
قورباغه درختی همون داروگ شعر نیما یوشیج...
چند روز پیش بابا یه دونه پیدا کرد، آورد بچه یه کم باهاش بازی کنه.
بچه بی خیالش شد؛ خواستیم آزادش کنیم، خواهرم بی خیال نشد.
اگر ندیده اید، حتما بخوانید! (کلیک کنید.)
حضرت آقا که وارد اجلاس شدند، قلبم هررری فروریخت.
به یاد امام عصر، و جای به "ظاهر" خالی شان در کرسی های جهانی...
یک قیاس زمین تا آسمانی از آقا تا امام زمان؛
پس حضرت حجت چه میزان ابهت و جذبه دارند؟
آیا چشمانم می بیند روزی را که ...
تاکید آقا بر به وجود نازنینش، زخم زنند.
برای سلامتی ایشان تا ظهور حضرت حجت صلوات فرستادم.
دلم گرفت؛
برای تلاش در جهت رسیدن به آن روز بزرگ،
چه افسرِ جوانِ تنبلی هستم؛ مـــَن!
شما چــی؟
بعدا نوشت: امروز(جمعه) داشتم رجا می خوندم، دیدم دکتر باقری لنکرانی هم زده به ذهنشان آن چه به ذهن ما زده بود! (اعتماد به نفس) 
ایناهاش:
حضرت علی علیه السلام:
علم با عمل بستگی دارد؛ علم عمل را فرامی خواند، اگر اجابت کند، می ماند؛ وگرنه کوچ می کند!
چقدر علم عمل نکرده داریم!
وقتی همت کم در عمل، و تجربه های مکرر زمین خوردنم را می بینم...
وقتی دانستنی بدون عمل، وقتی زیاد شود، خطر غرور می آورد،
وسوسه میشوم...
که فعلا به دنبال افزایش دانستنی نباشم!!
این وسوسه شیطانی است؟؟
یا حبیب من لا حبیب له
چقدر دوستش دارم این مرد را...
همین مردی که بر دست راستش، نشانه است...
این را دیروز دوباره فهمیدم...
از بعد از دیدن آن مستند، برای هزارمین بار، تمام وجودم لبریز از مهر ایشان شده!
آخر فیلم واقعا حس کردم وقتم تلف شده یک ساعت، به معنای واقعی مزخرف و متناقض بود ...
هر آدم یک ذره منصفی که این به اصطلاح مستند را ببیند می فهمد که این را ساخته اند، تا به خورشید خاک بپاشند و به خیال خامشان، خاموشش کنند.
برایم جالب بود، در جای جای مستند تناقض می دیدم. یعنی به فاصله دو دقیقه حرف قبلی بنی صدر که مثلا راوی بود نقض می شد!
برای من واقعا جای سوال است، چطور بعضی ها فقط بی بی سی می بینند و این همه تناقض برایشان علامت سوال نمی شود؟
اصلا فرض کنیم که انگلیسی ها راستگوی راستگو و ما دروغ گوی دروغ گو!! این تناقض ها را چطور برای خود حل می کنند هم وطن هایی که فقط ماهواره می بینند؟
چقدر دوستش دارم، این مرد را.
مردی که شخصیت والای علمی و عرفانی اش، به خاطر منصب سیاسی اش خیلی از چشم ما مردم پنهان مانده!
قدر ایشان را بدانیم.
به این حدیث دقت کنید:
امام رضا علیه السلام:
کل مضر یذهب بالقوه او قاتل فحرام:
هر چیز زیان آور که نیروی آدمی را می گیرد، یا کشنده است، حرام است.
( فقه الرضا سلام الله علیها . ص ۲۵۴)
حواسم جمع باشد؛ یک دوست؛ اینترنت؛ تلویزیون؛ رمان؛ موسیقی؛
هرچیز زیان آور...
زیان برای جسم؛ زیان برای روح...
دارم فکر می کنم به این که
حتی اگر از لحاظ رساله ی توضیح المسائل،
ارتباط با نامحرم حرام نبود،
اگر به زیان هایش فکر می شد
خودمان حرامش می کردیم!
دیدت را نسبت به گناه، وسیع تر کن!
تقوا در مسائل شخصی یک حرف است، تقوا در مسائل اجتماعی و مسائل سیاسی و عمومی خیلی مشکل تر است، خیلی مهم تر است، خیلی اثرگذارتر است. ما نسبت به دوستانمان، نسبت به دشمنانمان چه می گوییم؟ اینجا تقوا اثر می گذارد. ممکن است ما با یکی مخالف باشیم ؛ دشمن باشیم؛ درباره ی او چگونه قضاوت می کنید؟ اگر قضاوت شما درباره ی آن کسی که با او مخالفید و با او دشمنید، غیر از آن چیزی باشد که در واقع وجود دارد، این تعدی از جاده ی تقواست.
آیه ی شریفه ای که اول عرض کردم، تکرار می کنم: «یا ایها الذین امنوا اتقوا الله و قولوا قولا سدیدا» . قول سدید، یعنی استوار و درست؛ اینجوری حرف بزنیم. من می خواهم عرض بکنم به جوانان عزیزمان ، جوان های انقلابی و مومن، و عاشق امام، که حرف می زنند، می نویسند، اقدام می کنند؛ کاملا رعایت کنید . این جور نباشد که مخالفت با یک کسی ، ما را وادار کند که نسبت به آن کس از جاده ی حق، تعدی کنیم، تجاوز کنیم، ظلم کنیم؛ نه، ظلم نباید کرد. به هیچ کس نباید ظلم کرد. (خطبه های نماز جمعه تهران در حرم امام خمینی/ چهاردهم خرداد ماه هشتاد و نه )
پای درس آیت الله حق شناس :
لاینفع اجتهاد لاورع معه! تلاشی که ورع همراهش نباشد سودی ندارد.
من نماز جماعت می خوانم، خیلی هم عبادت می کنم، اما یک حرام هم اگر اتفاق بیفتد روبرگردان نیستم. نتیجه ندارد داداش جان!
خیری در این عبادات نیست؛ و آن گناه همه اش را از بین می برد.
عرض کردم به بعضی رفقا: مانند آن زن نباشید که پشم های تابیده خود را پس از استحکام وامی تابید. (۹۲نحل) اگر بنا را نمی توانی بالا ببری، شیطان نمی گذارد، نفس نمی گذارد، دنیا و تعلقات نمی گذارد، لااقل نگذار خراب بکند که باز دو مرتبه یک ســـال عقب برگردی! اما لااقل استقامت کن داداش جان !
پ.ن: امام رئوف؛ چقدر آرامم کردی، با وجود همه ی گستاخی ها و بی ادبی های من. خدا می داند برکات مجاورت یک ماهه ام را می توانم تا کی حفظ کنم. دعا کنید مادام العمر باشد .
هر وقت در زندگی‌ات گیری پیش آمد و راه بندان شد، بدان خدا کرده است؛ زود برو با او خلوت کن و بگو با من چه کار داشتی که راهم را بستی؟ هر کس گرفتار است، در واقع گرفته ی یار است...
"حاج اسماعیل دولابی"
پ.ن: دوست ها؛ التماس دعا!
هوا گرم است؛ خیلی گرم!
رنگ مشکی گرما را جذب می کند.
می پرسد: حالا حتما باید چادر بگذاری؟ آب پز نمی شوی توی این گرما؟؟؟
می گوید: اگر چادر نگذارم، بیشتر گرمم می شود! نگاه ها، گناه ها، داغ تر است.
اولی نمی فهمد او چه می گوید. زهرخندی می زند!
کاری که برخاسته از عشق باشد، تحمل سختی اش هم شیرین است.
حجاب را از روی محبت به خدا انتخاب کن. نه از ترس جهنم.
آن وقت با تمام وجود می فهمی، تحمل گرمای هوا، چه نسیم خنکی را نوازنده ی روحت خواهد کرد.
این را هم بگویم: مانتویی هایی هستند که از یک چادریِ کامل، هیچ چیز کم ندارند؛ به جز چادر!
عید است. اما نه برای امثال من؛ برای کسانی که در ماه بندگی درست و حسابی بندگی کرده اند و حالا وقت گرفتن جوایزشان است...
نه برای همچو منی که حالا حالاها باید افسوس بخورم و یک سال دلتنگ رمضانِ بعدی باشم و سحرهایش.
باورم نمی شود به این زودی یک ماه تمام شد!
دلم تنگ می شود برای «سلام بر لبِ تشنه ی حسین » گفتنِ دمِ افطار، که آن قدر از ته دل بود که یک سر تو را به زیارت کربلا می بُرد!
عجیب سالی بود امسال برایم!
اولین ثانیه هایش در حرم امام رئوف شروع شد و دیدار امام خامنه ای در روز دو فروردین ...
ماه رمضانش در حریم امام رئوف گذشت و حسن ختام رمضانش با نماز فطر به امامتِ امام خامنه ای رقم خورد!
خدایا شکرت ...
یا من یقبل الیسیر و یعفو عن الکثیر، در این ماه یادمان داد که خدای رئوف، قبول می کند حتی همین اعمال ناقص و کج و کوله ی امثال من را!
اما هنر حفظ این نعمت است، هدر ندادن نورهایی است که بهمان هدیه داده...
اللهم لاتنزع منی صالح ما اعطیتنی ابدا و لا تردنی فی سو استتنقذتنی منه:
خدایا خیری که به من دادی هرگز از من مگیر، و هرگز مرا در شری که از آن نجاتم دادی برمگردان.
خدایا
حالا که به لطف خودت در چشمه ی رحمت رمضان دلم را شسته ای؛
دلت می آید با اتمامش، دوباره دست و پای شیطان را باز کنی تا با وسوسه هایش به جانِ دلم بیفتد؟
خدایا
برای من، ایستادن در مقابل همین نفس اماره بس است ، که نَــفَــسَــم را بِبُرَد!
الهی
الیک اشکو نفسا بالسوء اماره
دستمان بگیر.
پ.ن:
چیست دلچسب ترین عیدی در این شهرالله؟
یک سحر، وقت اذان، صحنِ اباعبدالله
یاحسین زهرا
از طولانی بودن متن پوزش می طلبم؛ به جای تمام روزهای ننوشتنم حرف زدم!
هنوز زمان زیادی نگذشته. از فتنه ی ۸۸!
از ادعای پوچِ تقلب!
از تهمت های بزرگ به نظام
از شهدای(!)ساختگی!
از شهادت حسین غلام کبیری در خیابان های تهران
از شکستن دل مادران شهدا...
از شکستن سر بسیجی های امام خامنه ای
از نه غزه نه لبنان!!
از خنده های مستانه ی هیلاری سادات و هم کاسه هایش!
و وعده ی شوم حمایت های همه جانبه اش از جنبش سبزی که -با تدبیر بی نظیر امام خامنه ای- قهوه ای شد!
هنوز زمان زیادی نگذشته
از هتک حرمت امــام...
از راه رفتن بر روی خون شهدا...
از خیلی چیزهای دیگر!
از اشک ها، نمازها، توسل ها...
از مشت های گره کرده...
از بغــض سوزنــاک حضرت آقــــا...
می پرسی چرا این ها را می گویم؟؟؟
متن من داغ شمار نیست! خواستم بگویم ما فتنه را فراموش نمی کنیم !
برخلاف آن هایی که ادعای انقلابی گری می کنند؛ دَم از شهادت و مقاومت و ولایت می زنند، اما در روزهای خطر، در روزهای تنهایی سیدعلی ، حتی کلمه ای ، حتی کلمه ای در دفاع از انقلاب بر زبان نیاوردند! اگر تخفیف دهیم و نگوییم که خود در فتنه سهیم بوده اند!
آقای ناطق نوری، که شب بیست و سوم رمضان را برای حرف های مرتبط با سیاستش مغتنم می شمارد، چرا سال ۸۸ و حتی بعد از آن کلمه ای در راستای مطالبه های امام خامنه ای از ایشان صادر نشد؟؟
(برو ادامه مطلب)
عبادات قبول
وبلاگمو که دیدم یه لحظه شک کردم نکنه صاحابش مرده که این طور بی خبر رفته! آخه بیشتر از یه ماهه که ننوشتم.
۳۳روز پیش برا یه دوره آموزشی اومدیم مشهد و سعی کردم بیشترین سعی م رو متمرکز کنم به استفاده از استادا و امکانات و کلاسای اینجا.
تجربه ی خوبی بود. یک ماه سعی کردم لب ببندم و هیچی نگم و به خودم برسم. به روحم که خیلی وقته غریب مونده (بود) ... به دلم که کلی غبار روش نشسته (بود) ...
پیش امام رئوف خوش گذشت شب های قدر ...
سه شب احیا تو حرم... توفیقی بود که شاید دیگه هیچ وقت تو عمرم نصیبم نشه
چیزی نمونده تموم شه... دلم برا هر هفته حرم رفتن تنگ میشه ...
خدا کنه هدر ندم.
این یک!
اما چیزی که مجبورم کرد پاشم بیام بنویسم!
شب بیست و سوم، سخنران مدعو حرم آقای ناطق نوری بود
راجع به این مسئله تو پست بعد یه چیزایی می نویسم! که البته نظر شخصیمه و کاملا بی ارزش
حاشیه (کاملا شخصی): یک خطاب آخری هم داشته باشم به فریستک ،زنداش جونم (!) و مشابه ، که دوستان قدیمیِ دنیای واقعیم هستن! داریم برا هم فسیل میشیم! خب نامردا چرا نظر خصوصی میذارین که نتونم جواب بدم؟؟
ها؟؟ کور خوندین که بهتون پیامک بدم بگم !
.::.هوالحبیب.::.
۱- روزهای نزدیک مهمانی است.
"شرم"، اجازه ی ابراز وجود به تو نمی دهد. سکوت می کنی؛ چشمها را به زمین می دوزی. با این لباس های مندرس و آلوده کجا بروم؟ می شنوی که می گویند:
تـو مگـو مـا را بـدان شـه بـار نیست
بــا کــریمـان کــارهـا دشـوار نیست
۲- دلت آرام نمی گیرد. او کریم است؛ دُرُسـت. اما یک ســــــــــآل معصیت کردم! پس حیای من کجاست؟؟
اما؛ قابل انکار نیست؛ تمام وجودت، او را تمنا می کند. غرق گناه هم که باشی، دلتنگ می شوی. دلتنگ آغوش گرم و پرمهرش... می شنوی که می گویند :
در دل تــو مهــر حـق چون گشته نـو
هست حــق را بی گمان مهـری به تو
۳- جرئت پیدا می کنی! دلت، هوای حرم می کند؛ اگر راهت ندهد، یک جورهایی شاکی هم می شوی؛ که دیدی من آمدم و خواستم و تو راهم ندادی؟؟ دلت می گیرد. می شنوی که می گویند:
هیــچ عــاشق خود نبــاشد وصـل جـو
کــه نــه معشوقش بــود جـویــــای او !
این جا، چه بر سر دلت می آید؟؟
فرمود:
اگر آنان که از من روی برتافته اند، شدت اشتیاق مرا به خودشان می دانستند، هر آینه از شدت شوق جان می سپردند . (حدیث قدسی)
پ.ن : تا قبل از رمضان المعظٌم دائم به خودم میگم :
شستشویی کن و آن گــه به خرابــات خرام
تـــا نگـــردد ز تــــو این دیر خراب، آلـــــوده!
بعد نوشت : شرمنده دوستانی که فرصت نشد جوابشون رو بدم یا به وبلاگای ارزشمندشون سر بزنم. از هفته ی پیش مشهدالرضا نائب الزیاره هستم ؛ دسترسی به نت برام آسون نیست و الانم چند دقیقه آن شدم؛ احتمالا تا آخر ماه مبارک نتونم سر بزنم! از بزرگوارا التماس دعای خیر دارم.
یا حسین زهرا
بسم الله
* پاپــِلی پروانه های کاملا قهوه ای رنگ بزرگی است که شکم گنده و سنگینی دارد. شب های تابستان تعدادش خیلی زیاد می شود. اگر هم معادل دقیقش را می دانستم ،به کار نمی بردم. چون کلمه ی "پاپلی" را بیشتر دوست دارم!
* این متن، شرح یک احساس شخصی است. نخواندنش هیــــچ ضرر ندارد. البته تهش یک صلوات یا فاتحه خواسته ام.
(بقیه در ادامه مطلب)
.::هوالحبیب::.
امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف:
سعی کنید اعمال شما طوری باشد که شما را به ما نزدیک کند و از گناهانی که موجبات نارضایتی ما را فراهم می کند، بترسید.
آیت الله بهجت اعلی الله مقامه:
آیا ما نباید توجه داشته باشیم که رئیسی داریم که بر احوال ما ناظر است؟ وای بر احوال ما اگر او را در کارهایمان و در همه جا ناظر نبینیم.
امام خمینی اعلی الله مقامه:
شما فکر کنید ، بعد از ظهور حضرت چه کار می کنید؟؟ خب آن کار را همین الان بکنید! حضرت به وقتش می آیند!!
امام خامنه ای مد ظله العالی:
"انتظار" یعنی : قانع نشدن به وضع موجود زندگی انسان و تلاش برای رسیدن به وضع مطلوب؛ که مسلم است این وضع مطلوب با دست قدرتمند ولی خدا، حضرت حجه ابن الحسن ارواحنا فداه تحقق پیدا خواهد کرد. باید خود را به عنوان یک سرباز و انسانی که حاضر است برای آن چنان شرایطی مجاهدت کند، "آماده" کنیم.
امام صادق علیه السلام خطاب به امام عصر عجل الله فرجه :
آقای من ! غیبت تو خواب را از من گرفته، و محل آسایش مرا تنگ کرده، و راحتی قلبم را گرفته و... و مصیبت مرا به درد همیشگی وصل نموده است. (و حال بنگریم غیبت امام عصر، با ما چه کرده است ؟؟)
***
یا صاحب الزمان
امــروزِ ما بیچـــارگــــان، امیــد فرداییش نـــیــســـت
ایــن، دانی و با ما هنــــــوز، امروز و فردا می کنی؟؟
***
۱- بهترین هدیه را در روز عید، این دیدم که زبــــــان ببندم و کلام بزرگـــــان را بنویسم.
۲- در سه روز اخیر سه بار این متن را نوشتم، هر سه بار پرید. دیـــر شد!
۳- اللـــهمٌ عرفـــنـی حجـــتک فانـــٌک ان لـــم تعــــرفــنـی حجـــتک ضللـــتُ عـــن دینی ...
۴- یک اتفاقی افتاد که اخلاصم رو در نوشتن این متن سنجید! فرضا من اخلاص نداشته باشم ! شما انصاف داشته باشین خب ! ناراحت شدم دلم کوچیکه :(
بسم الله
گاهی وقتا دلم می خواد، دستمو بذارم زیر چونه م، زل بزنم به خدا، ازش بپرسم: خب که چی مثلا ؟؟؟
بگم خدایا، با این همه اتفاقات مختلف و پیچاپیچ چی می خوای بهم بگی؟ چی بهم بفهمونی؟
خدایا تو که میدونی خودت؛ من در مقابل حکمت شما، خنگ تشریف دارم ، کنایه بگی نمی فهمم!
خدای خوب؛ اگر صلاح میدونی، یه کم واضح تر بهم بگو. اگر صلاح میدونی...
***
هر دفعه که یک مصیبتی سرت هوار میشه میگی: این دیگه ته خطه؛ دیگه نمی کشم؛ دیگه بریدم! دیگه نمی تونم! اما همون خدایی که درد رو داده، کمکت می کنه! یه روزی می فهمی همون درد رو هم پشت سر گذاشتی. می گذره... ولی "سخت" می گذره ... خیلی سخت ...
و این تویی که هم باظرفیت تر میشی، و هم بزرگتر... بیچاره کسی که انقد مبتلا بشه به امتحانای "همزمان" که بزرگ نشده، "پیر" بشه از درد ... بشکنه فقط!
پ.ن: «بگذار از تجربه هایم برایت بگویم. اگر درد داری، تحملش کن! روی هم که تلنبار شد، دیگر نمی فهمی کدام درد از کجاست؛ کم کم خودش بی حس می شود ... »
یا خیر حبیب و محبوب
بسم الله
چون چشم تو دل می برد از گوشه نشینان
شد گوشه ی "شش گوشه" برای تو مهیا
از گوشه ی "شش گوشه" دلم با تو سفر کرد
ناگــــــــــاه درآورد ســـــر از گــــــنبد خـــضـــرا
مجنون علـــــی شد همه ی شهر، ولی من
مجنون علـــــــی اکــــــــــبر لیــــلام، به مولا...
پ.ن ۱: روز "جوان"مبارک !
(روز اختصاصی "دختران" روز میلاد خواهر امام رضا علیه السلام هستش!)
پ.ن۲: جوونا! حواستون هست ؟ ما کجا و علــــــــــــــــی اکـــــــــــبر حسین کجا ؟؟؟؟
پ.ن۳: با این که مدح بود، ولی غم داشت ... کربلا ...
ما یک پیاله ایم که لبریز باده ایم
این یک پیاله را به ملک هم نداده ایم
با هر سلام صبح به آقای بی کفن
انگار رو به روی حرم ایستاده ایم ...
زده شدم از درسا و امتحانا! تموم بشید دیگه! دلم پر می زنه برا حرم ...
کربلا می خوام 
مشهدالرضا می خوام
هرکی رفت، چه با دل، چه با پا؛ خیلی التماس دعا!
