يكشنبه, ۲۹ تیر ۱۳۹۳، ۰۷:۱۲ ق.ظ
بهجتِ دوست داشتنیِ من...
آیا برای این بی سر و سامانی خود، برنامه و وقتی مشخص کرده ایم؟
آیا تصمیم گرفته ایم که روزی دیگر گنـــاه نکنیم؟!
یا که همین وضع را می خواهیم ادامه دهیم؟
اگر نمی خواهیم این وضع ادامه داشته باشد، برای آن وقتی تعیین کنیم؛ یک ماه، شش ماه، یک یا چند سال؛ خلاصه اگر بخواهیم تا زنده ایم این گناه کردن را ادامه دهیم، خطرناک است!
پس حداقل حدی برای گناهمان تعیین کنیم...
"حضرت آیت الله العظمی بعجت"
ذکرِ کبوترِ حرم:
تو دادی آب و نانم را، شدم جَلدِ یکی دیگر... زمین خوردم؛ نفهمیدم! ببین زخمِ پر و بالم :((
خداجونم، خجالت میکشم ازت