زهرای کوچک ...

بسم الله

اول بخوانید !

اثبات تاریخی وجود آن حضرت

دست های کوچکِ این بی بی ، چه گره های بزرگی را گشود ...

از ابتدای محرم تلاش کردم چون در این باره علم تاریخی اش را ندارم، چیزی نگویم!

خفه شده بودم وقتی رسانه ملی ما، جملاتی گزینشی از آیت الله خوشوقت پخش کرد که ...

.

سوختم وقتی برخی از این سایت ها و وبلاگ های مذهبی نما، با شیطنت، هم به ساحت بی بی جسارت کردند هم آیت الله خوشوقت را غیرقابل استناد جلوه دادند...

خون به دلم شد وقتی، حرم بی بی سه ساله و عمه سادات در معرض هجمه ی یهود است و ما این جا بر سر و کله ی هم می زنیم که رقیه خاتون وجود ندارد !!

.

یک درصد احتمال بده این بی بی ، فرزند سیدالشهدا باشد، حتی یک درصد ...

بحث علمی یک چیز است، قداست زدایی و اهانت یک چیز ...

پ.ن : رجا که این خبر را زد، نوشتم تا حداقل کاری که از من برمی آمد انجام داده باشم !

علاج واقعه پیش از وقوع باید کرد ...

یادش بخیر

شب ها و روزهای سال هشتاد و هشت

که خواب به چشممان نمی آمد

که تا چشممان به عکسِ آقا روی دیوار می افتاد، بغضمان جاری می شد روی گونه هایمان ...

که انگار انرژی مان تمام نمی شد.

برنامه شخصی ودرس و مطالعه سیاسی و بحث در خانواده و حضور در اجتماعات و غیره همه بود و انگار باز هم وقت زیاد می آوردیم و کار کم !

که انگار میدانِ جنگ را به چشم می دیدیم و به دل باور داشتیم !

.

یادش بخیر

دلم کبوتر حرم اش ...

آیت الله جوادی آملی :

هیچ موجودی از هیچ موجود دیگری راضی نمی شود، مگر به وساطت مقام امام هشتم. هیچ انسانی به هیچ توفیقی دست نمی یابد و خوشحال نمی شود، مگر به وساطتِ مقامِ رضوانِ رضا علیه السلام. و هیچ نفس مطمئنه ای به مقام راضی و مرضی بار نمی یابد، مگر به وساطتِ مقامِ امام رضا !

او نه چون به مقام رضا رسیده است، به این لقب ملقب شده، بلکه چون دیگران را به این مقام می رساند ، ملقب به رضا شد...

- - - - - - - -

مردی خدمت امام رضا علیه السلام رسید و پس از طرح دو سوال، عرض کرد :

من دوست دارم بدانم که شما چقدر مرا دوست می دارید؟؟

امام فرمود: مراجعه کن به دلت، ببین تو چقدر مرا دوست داری؟!! من هم همان اندازه دوستت می دارم...

( این روایت منو ذوق مرگ کرد   )

- - - - - - - - - - - - -

پ.ن :

1 - صَفَر گذشت؛ اما من دلم هنوز سیاه پوش است ... :( بخوانید

۲- هر چقدر در این چند روز دلتنگش بوده ای، نگاهت کرده، دلت را برگزیده، شک نکن ... در محضر امام رئوف، غیرممکن است که غیرممکن است...

۳- در هیاهوی زندگی دریافتم چه دویدن هایی که فقط پاهایم را از من گرفت، در حالی که گویی ایستاده بودم؛ چه غصه هایی که فقط سپیدی مویم حاصل شد ، در حالی که قصه ای کودکانه بیش نبود. دریافتم کسی هست که اگر بخواهد می شود و اگر نه، نمی شود ! به همین سادگی ... کاش نه بیهوده می دویدم و نه غصه می خوردم؛ به جایش فقط او را نگه می داشتم ...

سرباز کوچولوی آبجی

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید